எந்தக் காட்சி கொடுக்கப்பட்டாலும் இந்த ஒரே கவிதை போதும்.
கண்ணில் தோன்றும் இக்காட்சி-மனக்
கண்ணில் நீளுது அதன்நீட்சி !
என்னைக் கவர்ந்த இக்காட்சி -என்னை
என்னவோ செய்யுது ஆட்சி !
எண்ணங்கள் பலவாய் விரியுது-என்றன்
எழுத்துகள் கவியாய் மலருது !
உண்மையை உள்ளம் உணருது-உள்ளம்
உரக்கச் சொல்லத் துடிக்குது !!
இயல் 1
இயல் 3
இயல் 4
கிரகாம்பெல் கண்ட அற்புத விளக்கு!
மார்ட்டின் கூப்பரின் மந்திர விளக்கு!
பேஜ் பிரினின் கூகுள் தேடல்...
சூக்கர் பெர்கின் முகநூல் நட்பு...
ஆக்டன்- கௌமின் புலனப் பார்வை ...
ஆளை மயக்கும் ஆண்ட்ராய்டு பதிப்பு..!
ஆட் கொண்டதில் இல்லையே வியப்பு..!
ஆசை உறவை அலைபேசியில் கண்டாய்!
படிப்பும் பணியும் கைபேசியில் முடித்தாய்!
தொழில்நுட்பத் தொல்லையில் தொலைந்தேன் போனாய்?!
தொடுதிரை உலகில் அடிமை ஆனாய்..!
இயல் 5
இயல் 6
காலின் சலங்கையில் கனவுகள் நில்லும்!
கைச்சிறு துணியில் காரியம் செல்லும்!
இடுப்பின் கச்சையில் ஈரம் சிந்தும்!
உருமியின் ஓசையில் உணர்ச்சிகள் உந்தும்!
ஒய்யார ஆட்டத்தில் வீரமே முந்தும்!
தாளத்தின் நீளத்தில் தாவலும் இருக்கும்!
ஒத்த அசைவில் ஓர்மை ஒளிரும்!
கலையின் நிறைவில் கண்கள் மிளிரும்!
இயல் 7
இயல் 8
தலைப்பு : ஈகை
அன்பே அகிலம் ஆள வேண்டும்
ஆசை நிலவாய்த் தேய வேண்டும்
இன்பம் கடலாய்ப் பெருக வேண்டும்
ஈகை என்றும் நிலைக்க வேண்டும்
உழைப்பை யாவரும் மதிக்க வேண்டும்
ஊக்கம் கொண்டு உழைக்க வேண்டும்
உள்ளம் குளம் போல் இருக்க வேண்டும்
கைகள் கொடுத்துச் சிவக்க வேண்டும்
தானம், தருமம் வளர வேண்டும்
தடுப்போர் இல்லாமல் இருக்க வேண்டும்.
எல்லாம் இழந்த கணம்!
ஈயென இரங்கும் மனம்!
பணம் இடுவர் சிலர்!
சினம் இடுவர் சிலர்!
தன்பி எடுப்போரும் உளர்!!
வாடும் உடலும் தினம்!
வாழ்வும் சில்லறைப் பணம்!
காட்சியில் மனிதம் பிணம்!
காணும் என்மனம் கனம்!
பெருக வேண்டும் தானம்!