கவிதைப் பேழை 5 மதிப்பெண்
1.கார்காலச் செய்திகள்
பெரு மழைப்பொழிவு
அகன்ற உலகத்தை வளைத்துப் பெருமழை பொழிகிறது. வலம்புரிச் சங்கு பொறித்த கைகளையுடைய திருமால் குறுகிய வடிவம் கொண்டு மாவலி மன்னன் நீர் வார்த்து தரும்பொழுது, மண்ணுக்கும் விண்ணுக்குமாகப் பேருருவம் எடுத்து உயர்ந்து நிற்பது போன்று உள்ளது மழை மேகம். மேகம் ஒலிக்கும் கடலின் குளிர் நீரைப் பருகிப் பெருந்தோற்றம் கொண்டு, வலமாய் எழுந்து, மலையைச் சூழ்ந்து, விரைந்த வேகத்துடன் பெருமழையைப் பொழிகிறது.
விரிச்சி கேட்டல்
துன்பத்தை செய்கின்ற மாலைப்பொழுதில் முதிய பெண்கள் மிகுந்த காவலையுடைய ஊர்ப்பக்கம் சென்றனர். யாழிசை போன்று ஒலிக்கும் வண்டுகள் சூழ்ந்து ஆரவாரிக்கின்றன. நறுமணம் கொண்ட அரும்புகள் மலர்ந்த முல்லைப் பூக்களோடு நாழியில் கொண்டு வந்த நெல்லையும் சேர்த்துத் தெய்வத்தின் முன் தூவினர். பிறகு தெய்வத்தைத் தொழுது, தலைவிக்காக நற்சொல் கேட்டு நின்றனர்.
அங்கு சிறு தாம்புக்கயிற்றால் கட்டப்பட்ட இளங்கன்று பசியால் வாடிக் கொண்டிருந்தது. அதன் வருத்தத்தை ஓர் இடைமகள் கண்டாள். குளிர் தாங்காமல் கைகளைக் கட்டியபடி நின்ற அவள், “வளைந்த கத்தியை உடைய கம்பைக் கொண்ட எம் இடையர் ஓட்டிவர, உன் தாயர் இப்போது வந்து விடுவர், வருந்தாதே” என்றாள். இது நல்ல சொல் எனக் கொண்டு தலைவியிடம், நற்சொல்லை நாங்கள் கேட்டோம் என்று கூறினர். இவ்வாறு தலைவன் வருகை குறித்து முதுபெண்டிர் விரிச்சி கேட்டு நின்றனர்.
2.தேம்பாவணி
கருணையின் தன் தாயார் எலிசபெத் அம்மையாருடன் கானகத்தில் வாழ்ந்து வந்தார். அச்சூழலில் அவருடைய தாய் இறந்து விட்ட போது கருணையன் அடையும் துன்பத்தில் இயற்கையும் பங்குகொண்டு கலங்கி, ஆறுதல் அளிப்பதை வீரமாமுனிவர் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறார்.
கருணையனின் கண்ணீர்!
கருணையின் தன் பூப்போன்ற கைகளைக் குவித்து, “பூமித்தாயே! என் அன்னையின் உடலை அன்போடு காப்பாயாக” என்று வணங்கினான். மலர்ப்படுக்கையில் அன்னையின் உடலை அடக்கம் செய்து, அதன்மீது பூக்களையும் கண்ணீரையும் பொழிந்தான்.
கருணையனின் புலம்பல்
“தாயின் மணி போன்ற வாய்மையை மழைநீராகப் பருகி, அன்னையின் மார்பில் மாலையாக மனமகிழ்ந்து வாழ்ந்தேன். மணி போன்ற மழைத்துளியின்றி பயிர் வாடியது போல வாடுகின்றேன். கொம்பில் கொய்த மலராக வாடுகின்றேன். நஞ்சுதடவிய எரியும் அம்புதுளைத்த புண்ணின் வேதனையை அனுபவிக்கின்றேன். துணையைப் பிரிந்த பறவையைப் போல வாடுகின்றேன். வழுக்கிய நிலத்தில் வழிதவறியவன் போல் ஆனேன்.
உயிர் பிழைக்கும் வழி அறியேன். உணர்விழந்த உறுப்பின் தன்மை அறியேன். உணவு தேடும் வழி அறியேன். கானில் செல்லும் வழி அறியேன். தாய் காட்டிய வழி அறிவேன். தாயும் என்னைத் தவிக்க விட்டுப் போனாள்” என்று நவமணிமாலை போன்று நல்லறத் தவத்தை அணிந்த கருணையன் புலம்பினான்.
கருணையன் புலம்பலுக்கு இரங்கியவை
தேன்சிந்தும் மரங்களிலும் மணமலர்ச் சுனைகளிலும் உள்ள பறவைகளும் வண்டுகளும் கருணையனின் புலம்பலுக்கு இரங்கி, அழுவன போன்று ஒலித்தன.
3. இடைக்காடன் பிணக்குத் தீர்த்த படலம்
புலவர் கவிதை படித்தல்
கபிலரின் நண்பரான புலவர் இடைக்காடனார், கல்வியறிவில் மிக்க குசேல பாண்டியனின் அவையில் கவிதை படித்தார். அக்கவிதையைச் சிறிதேனும் சுவைத்துத் தலையை அசைக்காமல் புலமையை அவமதித்ததாக, திருஆலவாய் இறைவனிடம் முறையிட்டார்.
இறைவனிடம், “பாண்டியன் என்னைக் இகழவில்லை. சொல்லின் வடிவாக உன் இடப்புறம் வீற்றிருக்கும் பார்வதி தேவியையும் சொல்லின் பொருளாக விளங்கும் உன்னையுமே அவமதித்தான்” என்றான். இறைவன், இடைக்காடனாருக்கும் கபிலருக்கும் மனமகிழ்ச்சி உண்டாக்க நினைத்தார்; திருக்கோவிலை விட்டு வெளியேறி வைகை ஆற்றின் தென்புறம் கோவில் கொண்டார்.
இறைவனின் திருவிளையாடல்
“இறைவனே, எதனால் தங்களுக்கு இடையூறு ஏற்பட்டது? யானறியேன்” என்று குசேல பாண்டியன் வேண்டினான். “இடைக்காடனார் பாடலை இகழ்ந்தது குற்றம்; வேறு குற்றமில்லை. இடைக்காடனார் மீது கொண்ட அன்பினால் இங்கு வந்தோம்” என்றார் இறைவன். இறைவனின் சொல் கேட்ட பாண்டியன், “சிறியேன், யான் செய்த குற்றம் பொறுக்க வேண்டும்” என்று வேண்டிப் போற்றினான்.
பாண்டியன் புலவரிடம் வேண்டுதல்
பாண்டியன், அழகுமிக்க அரண்மனையில் புலவர்கள் சூழ இடைக்காடனாரை மங்கலமாக ஒப்பனை செய்து பொன் இருக்கையில் விதிப்படி அமர்த்தினான். “புண்ணிய வடிவான புலவர்களே, நான் இடைக்காடனாருக்குச் செய்த குற்றத்தைப் பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும்” என்று பணிந்து வேண்டினான்.
நுண்ணிய கேள்வியறிவுடைய புலவர்கள், “ மன்னா, நீ கூறிய அமிழ்தம் போன்ற குளிர்ந்த சொல்லால் எங்கள் சினமான தீ தணிந்தது” என்றனர்.
4. சிலப்பதிகாரம் மருவூர்ப்பாக்க வீதிகளும் இக்கால அங்காடிகளும்
1.
புகார் நகர மருவூர்ப் பாக்கத்தின் வணிக வீதிகளில் வண்ணக்குழம்பு, சுண்ணப்பொடி, குளிர்ந்த மணச்சாந்து, நறுமணப் புகைப் பொருள்கள், அகில் முதலான மணப்பொருள்கள் விற்பவர்கள் வீதிகளில் வணிகம் செய்து கொண்டிருந்தனர்.
இன்றைய சந்தை வீதிகளில் சாந்துப்பொட்டு, ஒட்டும் வண்ணப் பொட்டுகள், சுண்ணப்பொடிகள், குளிர்ந்த மணச்சாந்து, சாம்பிராணி, செயற்கை வாசனைத் திரவியங்கள் ஆகியவை இன்றும் விற்கப்படுகின்றன.
2.
மருவூர்ப் பாக்கத்தில் பட்டு, முடி, பருத்திநூல் கொண்டு நெசவு நெய்யும் நெசவாளர் வாழும் வீதிகள் இருந்தன.
இன்றும் பட்டு, பருத்தி நூல் கொண்டு கைத்தறி நெசவுடன் விசைத்தறி நெசவும் நடைபெறுகிறது.
3.
மருவூர்ப்பாக்க வணிக வீதிகளில் பட்டு, பவளம், சந்தனம், அகில், முத்து, மணி போன்றவை அளக்க முடியாத அளவிற்குக் குவிந்து கிடந்தன.
இன்று துணிக்கடைகளில் பட்டு ஆடைகளுக்குத் தனிப்பிரிவே இருக்கிறது. பெரிய அளவிலான நகைக்கடைகளில் தங்கம், பிளாட்டினம்,நவரத்தினக் கற்கள் ஆகியவை மிகுந்த காவலோடு விற்கப்படுகின்றன.
4.
மருவூர்ப்பாக்கக் கூல வீதிகளில் எட்டு வகையான தானியங்களும் குவிந்து கிடந்தன. .
இன்று பல்பொருள் அங்காடிகளில் பல வகையான தானியங்கள் பொட்டலங்களாக விற்கப்படுகின்றன; குவிந்து கிடப்பதில்லை.
5.
மருவூர்ப்பாக்கத்தில் பிட்டு வணிகர், அப்பம் சுடுபவர், கள் விற்கும் வலைச்சியர், மீன் விற்கும் பரதவர், உப்பு விற்கும் உமணர், வெற்றிலை விற்பவர், ஏலம் முதலான ஐந்து நறுமணப் பொருட்களை விற்பவர், எண்ணெய் வணிகர் எனப் பலரும் வாழும் வீதிகளும் இருந்தன.
இன்று, தெருவோரத் துரித உணவுப்பண்டங்கள் விற்கும் கடைகளும் குளிர்சாதன வசதி நிறைந்த உயர்தரமான நட்சத்திரத் தகுதி பெற்ற உணவகங்களும் இருக்கின்றன. மது விற்கும் கடைகளும் மீன் விற்கும் கடைகளும் இருக்கின்றன. உள்ளூர் அங்காடிகளில் உப்பு, வெற்றிலை, ஏலம், வெற்றிலை, எண்ணெய் ஆகியவை விற்கப்படுகின்றன.
6.
வெண்கலம் மற்றும் செப்புப்பாத்திரங்கள் செய்வோர், மரத்தச்சர், இரும்புக்கொல்லர், ஓவியர், மட்பாண்டப் பொம்மைகள் செய்பவர், சிற்பிகள், பொற்கொல்லர், இரத்தின வேலை செய்பவர், தையல்காரர், தோல்பொருள் தைப்பவர், துணியாலும் கட்டைகளாலும் பொம்மைகள் செய்பவர் ஆகியோர் வாழும் வீதிகள் இருந்தன.
இயந்திரமயமான இக்காலத்தில் எல்லா விதமான தொழில்களையும் செய்யும் தொழிற்சாலைகள் வந்துவிட்டன. ஓவியங்கள் அச்சில் வெளிவருகின்றன. நவீன தொழில் நுட்பத்தால், சிற்பங்கள் முப்பரிணாம வடிவில் அச்சு வார்ப்புகளாக உருவாக்கப்படுகின்றன. விதவிதமான பொம்மைகளுக்கென்றே தனிக் கடைகள் வந்துவிட்டன..
5.காலக்கணிதம்
திரண்ட கருத்து
“நான் ஒரு கவிஞன். நானே காலத்தைக் கணிக்கும் வானசாத்திரமும் ஆவேன். மனத்தில் எழும் கருத்துக்களைக் கவிதையாகப் படைப்பேன். இந்தப் பூமியில், நானே புகழ்பெற்ற தெய்வமும் ஆவேன். என்னுடைய கவிதைகள் பொன்னை விட விலை மிகுந்தவை. நன்மை தரும் செயல்களைப் பாராட்டியும், தவறான செயல்களை எதிர்த்தும் கவிதை வடிப்பது என்னுடைய வேலை. இறைவன் படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் ஆகிய முத்தொழில்களைப் புரிகின்றான். நானும் கவிதையைப் படைத்தல், மக்களுக்கு நல்லறிவு புகட்டுதல், மக்களின் மனங்களில் உள்ள தீய சிந்தனைகளை அழித்தல் ஆகிய முத்தொழில்களையும் செய்கின்றேன். அறிவீர்களாக!” என்று கண்ணதாசன் கவிதை பாடுகிறார்.
சொல் நயம்
‘கருப்படு பொருளை உருப்பட வைப்பேன்’ என்ற பாடலடியில் சொல்நயம் மிகுந்து வந்துள்ளது.
பொருள் நயம்
“யானோர் காலக் கணிதம், கருப்படு பொருளை உருப்பட வைப்பேன், பொன்னினும் விலைமிகு பொருள் என்செல்வம்” ஆகிய சொற்கள் ஆழமான பொருள் உடையன.
சந்த நயம்
‘சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்’ என்பதற்கேற்ப இக்கவிதையில் இனிமையான சந்தநயம் பயின்று வந்துள்ளது.
தொடை நயம்
“தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்” என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, முரண், இயைபு ஆகிய நான்கு தொடை நயங்களும் பயின்று வந்துள்ளன.
மோனை நயம்
“படைக்கு அழகு யானை
பாடலுக்கு அழகு மோனை”
கவிஞன்
கணிதம்
எதுகை நயம்
கருப்படு
பொருளை
முரண் நயம்
‘ஆக்கல் ×அழித்தல், சரி×தவறு
இயைபு நயம்
கணிதம்
தெய்வம்
அணிநயம்
‘அணி இல்லாத கவிதை
பணி இல்லாத வனிதை’ என்பார்கள். இப்பாடலில் உருவக அணி பயின்று வந்துள்ளது.
6.ஆற்றுப்படுத்துதல் அன்றும் இன்றும்
அன்றைய ஆற்றுப்படுத்துதல்
இந்திரனின் அமிழ்தமே கிடைத்தாலும் ‘இனிது’ எனத் தனித்து உண்ணமாட்டார். பகிர்ந்து உண்பார். மருந்தே ஆயினும் விருந்தோடு உண்பார். கதவை அடைத்துவிட்டுத் தாமே உண்பதை இழிவு எனக் கருதுவார்.
பொருள் இல்லாத நிலையிலும், இருப்பதைப் பகிர்ந்து உண்பார். பகைக்கு அஞ்சார்; பாணரின் வறுமைக்கு அஞ்சுவார்
பொருநர், பாணர், கூத்தர், விறலியர் ஆகியோருக்குத் தத்தம் கலைஞர்கள், “இன்ன வள்ளலிடம் சென்றால் இன்ன பொருளைப் பெறலாம், வருந்தாதே!” என்று கூறி ஆற்றுப்படுத்துவார்.
இன்றைய வழிகாட்டுதல்
உறவினர்களைக் காணும்போது உடல்நலம் பற்றி விசாரிக்கின்றனர்; ஆறுதல் கூறுகின்றனர்; “இந்த மருத்துவரிடம் செல்லுங்கள்” என்று வழிகாட்டுகின்றனர். மாணவர்கள் கல்வியில் மேம்பட, “இந்தப் பயிற்சி நிலையத்துக்குச் செல்லுங்கள்; இந்தப் படிப்புகளைப் படியுங்கள்; இன்னின்ன வேலை வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன” என்று வழிகாட்டுகின்றனர். வறுமையில் வாடும் மாணவச் செல்வங்கள் மேற்படிப்பைத் தொடர இலவசக் கல்வியை அளிக்கும் நிறுவனங்கள், தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்களை நோக்கி வழிகாட்டுகின்றனர்.
மனக் கவலையிலிருந்து விடுபட இறைபக்தி, யோகா, மனவளக்கலை, மனநல மருத்துவம் போன்றவற்றை நோக்கி வழிகாட்டுகின்றனர். மாற்றுத்திறனாளிகள், முதியோர்கள், அனாதைக் குழந்தைகள், கணவரை இழந்த பெண்கள், கணவரால் கைவிடப்பட்டோர் போன்றார்க்கு அரசு உதவி கிடைக்க வழி காட்டுகின்றனர்.
நீதி மறுக்கப்பட்ட ஏழைகள் இலவச சட்ட உதவி பெற இலவச சட்ட உதவி மையங்களை நோக்கி வழிகாட்டுகின்றனர்.
இன்று கல்வி, மருத்துவம், வேலை, பொழுதுபோக்கு என எல்லாத்தறைகளிலும் அரசு மற்றும் தனியார் வழிகாட்டும் நிறுவனங்கள் பெருகியுள்ளன. அதற்குக் குறிப்பிட்ட சேவைக் கட்டணம் வசூலிக்கின்றனர். இன்றைய வழிகாட்டலில் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்களின் பங்கு அளப்பரியது.
7. மெய்க்கீர்த்திப் பாடலில் உள்ள நயங்கள்
நாட்டு வளமும் ஆட்சிச் சிறப்பும்
திரண்ட கருத்து
இரண்டாம் இராஜராஜன் ஆட்சியில் பிணைக்கப்பட்டவை யானைகள் மட்டுமே. கட்டுண்டு கொடுமைப்படுத்தப்பட்டவர் யாருமே இல்லை. அழகிய மணிகள் பொருந்திய சிலம்புகள் மட்டுமே ஒலி எழுப்பின. துன்பத்தால் மனம் கசந்து அழுதவர்களின் ஒலி கேட்கவே இல்லை. நீரோடும் ஓடைகளே கலக்கப்பட்டன. உள்ளம் கலங்கினவர் ஒருவரும் காணப்படவில்லை. ஓடி வரும் தண்ணீரே பெரிய நீர்நிலைகளில் சிறைப்படுத்தப்பட்டது. வேறு யாருக்கும் சிறை என்பதே கிடையாது. மாம்பிஞ்சுகளே ‘வடு’ என்னும் பெயரைப் பெற்றன ஆனால் வடுவுற்றார் என்று கூறப்பட்டார் யாருமில்லை. சோலைகளில் காணப்படும் அழகிய வண்டுகள் மொய்க்கப்பட்ட மலர்களே மணம் மிக்கு விளங்கின. கடிய தன்மை வாய்ந்தவர் எவருமே நாட்டில் இல்லை. சோலைகளே படரும் கொடிகளை உடையனவாக இருந்தன. கொடியவை என்று கூறத்தக்க உயிர்கள் எதுவுமே இல்லை. வண்டுகளே மலரில் மொய்த்துத் தேனாகிய கள்ளினை உண்டு திரிந்தன. வேறு ‘கள்’ உண்டு மயங்கி திரிந்தவர்கள் யாரும் இருந்திலர். மலைகளில் உள்ள மூங்கில்களே கணுக்கள் எனப்படும் பொய்யினைப் பெற்றிருந்தன. வேறு யாரும் பொய் கூற வேண்டிய அவசியம் இன்றி வாழ்ந்துள்ளனர். நன்கு விளைந்த கழனிகளே வைக்கோல் போர்களைக் குவித்தன. நாட்டில் போர் என்பததே இல்லாததாயிற்று. உயர்ந்த மலைகளே கரிய நிறத்தைப் பெற்றிருந்தன. குற்றம் உடையோர் எவரும் இலர். மான்கள் மட்டுமே மருளும் தன்மை உடையனவாக இருந்தன. எதனாலும் மருளும்நிலை யாருக்கும் ஏற்படவில்லை. மீன்கள் மட்டுமே பிறழ்ந்து பிறழ்ந்து வாழும் இயல்பினைப் பெற்றிருந்தன. வாழ்க்கையில் பிறழ்ந்தவர் சோழ நாட்டில் எவரும் இல்லை. தாய்மார்கள் மட்டுமே தங்கள் குழந்தைகளைக் கடிந்து தண்டனை அளித்து வந்தனர். வேறு தண்டனை பெற்றவர் யாருமில்லை. சிறந்த புலவர்கள் தங்கள் பாடல்களில் பொருளைச் சேர்த்து வைத்தனர். வேறு யாருக்கும் பொருளைச் சேர்த்து வைக்கும் அவசியம் ஏற்படவில்லை. இசைப் புலமை வாய்த்துப் பாடிப் பரிசில் பெறும் பாணர்களே இசையினைக் கருவி இசையுடன் கூட்ட முயற்சி செய்துள்ளனர். முயற்சியால் கூட்டி வைக்கும் நிலையில் பிரிவுடையார் யாரும் இல்லை. இம்மன்னனுடைய நாட்டின் இயல்பு இதுவே என்று யாவரும் புகழ்ந்து கூறுமாறு நெறிமுறை நின்று நீதி தவறாது ஆட்சி செலுத்தியதாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மேலும், தந்தை இல்லாதவருக்குத் தந்தையாகவும் தாயார் இல்லாதவருக்குத் தாயாராகவும் மைந்தர் இல்லாதவருக்கு மைந்தராகவும் உலக உயிர்களுக்கு எல்லாம் உயிராகவும் திகழ்ந்தான். விழிபெற்ற பயனாகவும் மெய் பெற்ற அருளாகவும் மொழிபெற்ற பொருளாகவும் புகழ்பெற்ற நூலாகவும் எத்துறைக்கும் இறைவனாகவும் விளங்கினான்.
மையக்கருத்து
இப்பாடல், சோழநாட்டின் வளத்தையும் இரண்டாம் இராஜராஜ சோழனின் நீதிநெறி தவறாத ஆட்சிச்சிறப்பையும் மையக் கருத்தாகக் கொண்டு பாடப்பட்டுள்ளது.
சொல் நயம்
வடிமணிச்சிலம்பு, எழுகழனி, பிறழ்ந்தொழுகும் கயற்குலம், கூடச் செய்யும் இசைப்பாணர் போன்ற சொல்நயம் மிக்க செஞ்சொற்கள் இப்பாடலின் இன்பத்தைக் கூட்டுகின்றன.
சந்த நயம்
“கயற் குலமே பிறழ்ந்து ஒழுகும் கைத்தாயாரே கடிந்து ஒறுப்பர், இயற்புலவரே பொருள் வைப்பர் இசைப்பாணரே கூடம் செய்வார்” என்ற அடிகளில் சந்த நயம் சிறப்பாக அமைந்துள்ளது.
தொடை நயம்
“தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்” என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, முரண், இயைபு ஆகிய நான்கு தொடை நயங்களும் பயின்று வந்துள்ளன.
மோனை நயம்
மாவே
மாமலரே
எதுகை நயம்
படி யானை
வடிமணிச்சிலம்பு
முரண் நயம்
செல் ஓடை × வரு புனல்
இயைபு நயம்
வண்டுகளே
இளமான்களே
8. தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து
மனோன்மணியம் சுந்தரனார், பெருஞ்சித்திரனார் – ஓர் ஒப்பீடு
ஆன்றோர்களே, தமிழ்ச் சான்றோர்களே, உங்கள் அனைவருக்கும் என் அன்பான வணக்கங்கள்..!
தமிழன்னை
பெருஞ்சித்திரனார்
மனோன்மணியம் சுந்தரனார்
தோற்றம்
பழமைக்கும் பழமையான காலத்தில் பாண்டியனின் மகளாய்ப் பிறந்தவள்.
நிலம் என்னும் பெண் நீலக்கடலை ஆடையாக அணிந்தவள். இந்தியாவே, அவளது அழகு முகம். தென்னிந்தியாவே, அவளது பிறைபோன்ற நெற்றி. தமிழகமே, அவளது திலகம். அந்தத் திலகத்தில் இருந்து வரும் வாசனைபோல இருப்பவள்
எல்லை
குமரிக்கடல் சூழ்ந்த நாட்டில், நிலையான ஆட்சி செலுத்துகிறாள்
எல்லாத் திசையிலும் புகழ் மணக்க வீற்றிருக்கிறாள்
பெருமை
திருக்குறளின் பெருமைக்கு உரியவளாக, பத்துப்பாட்டாக, எட்டுத்தொகையாக, பதினெண்கீழ்க்கணக்காக, சிலப்பதிகாரமாக, மணிமேகலையாக இருக்கிறாள்
அனைத்து உலகும் இன்பமுறும்படி இருக்கிறாள்
வாழ்த்தக் காரணம்
தமிழின் பழம்பெருமைகளை நினைத்து வாழ்த்துகிறார்.
தமிழின் இளமைத் திறத்தை வியந்து, தன் நிலை மறந்து வாழ்த்துகிறார்